Courgetten uitpoten

Het is Koninginnedag vandaag. Het was vanmorgen matig weer voor de aubade en de vrije (rommel)markt. We hebben toch al een beetje het idee dat we tuinders geworden zijn. Onze tweede reactie op het weer was: "Mooi! We hoeven de tuin niet te begieten."  We zijn nog even naar Overvecht geweest en hebben daar nog wat zaden gekocht (mini komkommer en tijm). Deze kunnen mooi in het opkweekkastje, want de courgetteplantjes moeten er uit. Die zijn zo hard gegroeid, dat ze per plantje voldoende ruimte moeten krijgen.

Annelies ging dus aan het werk. Hier zie je het resultaat!

En hier het proces..

Professionele hulp ingeroepen........... we worden mega!

Piet en Frannie hebben een geweldig netwerk in Lisse en kennen dus ook hoveniers. Vanavond ben ik met Frannie naar de tuin geweest om met Huig te praten. Hij had wel een mooie oplossing voor de schuur. Als we de grond niet af zouden graven, maar alleen egaliseren, dan zou hij met doek en wat trottoirbanden een mooie bodem voor onze schuur kunnen maken. De tegels van Jan-Pieter kunnen mooi op het doek. Dat scheelt vocht in de schuur en onkruid door de tegels. Helemaal fantastisch!
Huig had meteen ook een mooie oplossing voor de stronken aan de slootkant: hij zou de motorzaag wel meenemen en met een beetje Roundup zouden we ervan verzekerd zijn dat de boomstronken niet opnieuw zouden aanslaan.
Huig zou ook nog wel eens kijken naar een mogelijke afscheiding aan de voorkant van onze tuin. We hebben voor komende dinsdagavond afgesproken, dus het gaat allemaal erg snel. We zijn benieuwd.

Zo heb je niets, zo heb je een schuurtje.....

Hier en daar hebben we al wat tuinen van medetuinierders bewonderd en hier en daar een praatje gemaakt. Van een ieder leren we wel wat. En dan ineens blijkt dat er hele behulpzame mensen zijn bij de vereniging. 's avonds, toen Eef en ik de plantjes aan het gieten waren, komt de man van landje 98 naar ons toe met een advertentie voor een schuurtje van 3m x 3m, gratis af te breken en mee te nemen. Meteen gebeld en we konden meteen vrijdag al komen om het schuurtje op te halen. Bram kon het vrachtautootje van zijn baas meekrijgen dus het vervoer was makkelijk. Zo'n schuur afbreken is nog een heel karwei, vooral als diverse kanten niet meer te bereiken zijn door grote overhangende coniferen. Plat op het dak liggend, of in hevig gevecht met de coniferen, wisten Piet, Bram en Frank toch alle schroeven los te krijgen en de schuur in stukken in de bus te krijgen. Nu ligt er op ons landje een stapel schuurdelen te wachten tot er een terras van stenen is gelegd en de schuur weer opgebouwd kan worden. Even dus een iets minder fraai gezicht, alhoewel de voorkant van ons tuintje er nog steeds zeer gelikt uit ziet. Zo heb je niets, zo heb je een schuurtje....

Het oog wil ook wat...

Allereerst hebben we de sjalotjes van de vorige eigenaar in mooie rechte lijntjes overgeplant. De vorige eigenaar was een beetje een rommelaar, en alle zaailijnen bogen af. Frannie en ik wilden toch een beetje indruk maken op al die ervaren tuinders om ons heen, en dit leek ons een makkelijke stap.
Natuurlijk ben ik meteen naar een tuincentrum gestapt, en nu staan er in een zaaikasje op de vensterbank tomaten, paprika en courgette. De eeste groene kiempjes van de tomatenplantjes zijn al te zien.
Verder hebben we, wederom in mooie rechte lijntjes, in de volle grond lente-ui, winterprei, knoflook, en sugarsnaps gezaaid. Ada had nog wat voorgekiemde sugarsnaps over, en natuurlijk wilden we die wel hebben. En weer wat geleerd, door de zaden voor te kiemen, slaan ze beter aan! Onthouden dus!
Zo leren we elke dag nieuwe dingen, en al onze buurtuinders komen met goede tips. En ook al spreken ze elkaar vaak tegen, we leren van iedereen een beetje bij.
En we genieten van de complimenten die we krijgen. Zo horen we steeds weer: "Zo, dat ziet er netjes uit! Deze tuin was altijd een rommeltje, maar zo te zien verandert dat nu! " Of de oogst gaat lukken weten we nog niet, maar het ziet er in ieder gaval professioneel uit! Het oog wil ook wat....

Zo ziet íe er dus uit

We hebben een tuin!

Vorig jaar september (2009) hadden we ons ingeschreven voor een tuin bij de Volkstuindersvereniging Lisse. Buurvrouw Frannie was bij ons thuis langs geweest. Ze overwoog een tuintje, maar vond het wel veel werk. Wij liepen hier ook al een tijdje aan te denken. Het idee om het werk te delen, sprak ons wel aan. We hadden allebei geen ervaring, dus een tuin met z'n tweeën doen, leek ideaal. We hebben ons meteen ingeschreven, maar kwamen daarmee wel op een wachtlijst te staan. Maandenlang gebeurde er niets.
Februari kwam! De maand waarin de nieuwe tuintjes worden uitgegeven en er verhuizingen plaatsvinden. We hoorden niets, dus we zouden nog wat langer moeten wachten. Geen probleem: het eerste enthousiasme was toch al wat geluwd.
Grote verrassing dat we op 13 april een telefoontje kregen dat er een tuin voor ons beschikbaar was gekomen. De vorige eigenaar, die nog veel spitwerk had gedaan, moest er vanwege gezondheidsklachten acuut mee ophouden. Hoewel we nog lang niet bovenaan stonden op de wachtlijst, schoten we om diverse redenen naar nummer één! Sommigen waren met vakantie, anderen hadden net een nieuwe tuin. De belangrijkste reden zal zijn geweest dat 'onze tuin' als enige geen kas of schuur heeft. Het is een stuk onbebouwd land. Maar wel met een aantal forse fruitbomen: moesappels, handappel en handpeer. Daarnaast ook bessenstruiken (zwarte bes, rode bes en kruisbes).
We gaan de tuin de komende tijd rustig opbouwen. We laten de fruitbomen staan en zullen eerst eens zien wat die komende zomer/herfst voor oogst gaan brengen. In de tussentijd zullen we het voorste deel van de tuin wat netter gaan maken. Het is een beetje een rommeltje.