Zo heb je niets, zo heb je een schuurtje.....

Hier en daar hebben we al wat tuinen van medetuinierders bewonderd en hier en daar een praatje gemaakt. Van een ieder leren we wel wat. En dan ineens blijkt dat er hele behulpzame mensen zijn bij de vereniging. 's avonds, toen Eef en ik de plantjes aan het gieten waren, komt de man van landje 98 naar ons toe met een advertentie voor een schuurtje van 3m x 3m, gratis af te breken en mee te nemen. Meteen gebeld en we konden meteen vrijdag al komen om het schuurtje op te halen. Bram kon het vrachtautootje van zijn baas meekrijgen dus het vervoer was makkelijk. Zo'n schuur afbreken is nog een heel karwei, vooral als diverse kanten niet meer te bereiken zijn door grote overhangende coniferen. Plat op het dak liggend, of in hevig gevecht met de coniferen, wisten Piet, Bram en Frank toch alle schroeven los te krijgen en de schuur in stukken in de bus te krijgen. Nu ligt er op ons landje een stapel schuurdelen te wachten tot er een terras van stenen is gelegd en de schuur weer opgebouwd kan worden. Even dus een iets minder fraai gezicht, alhoewel de voorkant van ons tuintje er nog steeds zeer gelikt uit ziet. Zo heb je niets, zo heb je een schuurtje....